Veuve Clicquot.
We hebben een beetje een verleden samen. Zij als wulpse weduwe en ik als haar gretige minnaar.
Ik weet niet goed hoe ik er juist ben bij gekomen, maar op een gegeven moment ben ik VC gaan percipiëren als de te kiezen Champagne. Het zal ongetwijfeld een jaar of 8 geleden zijn, de euro was er net, ik was aan het werken, en deed dus ook mijn eigen boodschappen waar heel af en toe (speciale gelegenheden weet u wel) ook eens een flesje Champagne af kon. Voor mij was deze Veuve toen al een iets duurdere, maar ook zoveel betere Champagne. Ik herinner mij dat je voor een fles ordinaire Moët & Chandon zo’n 18 euro moest betalen, en VC was toen 22, misschien 23 euro. Mijn rationaliserende onderbewustzijn liet me toen al weten dat “voor die 5 euro meer ..” ik wel een veel beter Champagne had. En telkens als ik Champagne kopen moest, voor mezelf, maar meestal als cadeau, betaalde ik vlot die 5 euro meer. Het had wel iets. Een stijvol merk. Ziet er lekker duur uit, en de mensen weten ook dat het duurder is. Fijn om te geven, fijn om te krijgen.
En toen bekoelde de liefde wat. Die 5 euro werd er al snel 10, wat al stilaan aanzienlijker werd, en ook het aanbod werd breder. In Champagnes, maar ook in bijvoorbeeld Cava’s, waar je voor 10 euro al een degelijke fles kon drinken. Kwaliteit, en Kwantiteit!
Bij Kerst ben ik nog eens voor de Veuve Clicquot gegaan, want een verleden als dat van ons gooi je niet zomaar weg. Een technische en verfijnde menu mocht vergezeld worden van een fijnere drank. Champagne dus, geen Cava. En ja, laat ons dan meteen ook maar voor die oude liefde gaan. 32 euro ofzo kost ze nu. Maar smaken deed ze niet beter helaas. In tegendeel. Zoals bij sommige andere oude liefdes vraag je je af wat je er ooit in gezien hebt. Versta me niet verkeerd. Het is een goede Champagne. Goed gemaakt. Nog steeds fijn om te geven en te krijgen. Maar naar smaak ben ik vandaag de dag blijer met iets anders. Is mijn smaak geëvolueerd? Of misschien kapot geslagen door agressieve Cava’s? Ik weet het niet, maar de Veuve Clicquot smaakte me deze keer veel te flauw eerlijk gezegd. Weinig pit. Discreet, maar een beetje te.
Al blijft smaak natuurlijk hyper persoonlijk, dus als je graag een zachte, goed gemaakte Champagne drinkt, de weduwe is klaar voor een vluggertje, of een passionele nacht.